Alweer halverwege met werken in het prachtige Aust

Goede middag allemaal!

Aller eerst heel veel succes met het lezen van mijn Australië avonturen essay! Het is alweer een tijdje geleden en ondertussen is er ook best wel weer wat gebeurd. Dus we gaan maar weer is verder bij waar de eerste blog is geëindigd. Dat was tijdens mijn derde werkweek. Manmanman de tijd vliegt. Momenteel ben ik alweer over de helft van mijn tijd hier in Cairns. Maar goed terug naar mijn derde werkweek. Eigenlijk is het werken niet zo heel veel bijzonders, dus des te meer tijd er is om te genieten van de prachtige omgeving en de geweldige mensen. Daarom zal ik het dus veelal niet over het werk hebben aangezien dat toch veelal op hetzelfde neerkomt elke keer. In de derde werkweek was er een collega jarig. Tijd voor een groot feest dus. Wij als Nederlanders konden het niet laten om een aantal flesjes Heineken voor hem te kopen en hij vond het heerlijk. ’s Avonds zijn we met de hele bende van ellende met een party bus weggeweest. Hoe gaaf was dat. Muziek hard en crossen door de straten van de stad. Iedereen kijkt je aan en juicht tegelijkertijd keihard mee. Het was geweldig om dat een keertje mee te maken en wat een geweldige avond/nacht hebben we gehad. De foto’s zullen na het plaatsen van deze blog snel volgen op Facebook. De foto’s van alle afgelopen gebeurtenissen trouwens.

Verder was het alleen nog maar werken/werken/werken en zaten we alweer in week 4.. tot nu toe vliegt de tijd echt bizar snel voorbij. Ook deze week bestond natuurlijk weer uit 5 dagen werken, maar ook de 2 heerlijke daagjes vrij. De dag voor onze daagjes vrij mocht ik vroeg werken dus had lekker lang ‘weekend’. Die avond hebben we met de collega’s pannenkoeken gebakken. Jawel echte Nederlandse pannenkoen met spek, ui, champignons, kaas, appel en noem maar op. Ze zaten er eerst naar te kijken alsof het smerigste was wat er is, maar toen ze er eenmaal eentje op hadden wilden ze er al snel nog 1. Het was een hele gezellige avond met iedereen en zo is ook hier de Nederlandse pannenkoek geïntroduceerd. Toen braken onze twee daagjes vrij aan. Deze keer besloten het maar even wat rustiger aan te pakken en zijn we naar een prachtig strand geweest genaamd Palm Cove. Wat was dat mooi en heerlijk rustgevend. We hadden een dag uitgezocht met heerlijk weer. De zon was volop aanwezig, dus het bijkleuren kon beginnen. Ondanks alle bordjes met verboden te zwemmen in verband met de kwallen en krokodillen zwom iedereen daar toch, dus durfde wij het ook aan. Het water was heerlijk en we leven allemaal nog. Ik was zo moe dat ik op m’n handdoekje was gaan liggen, muziek op had gedaan en zo in slaap was gevallen.. Met dank aan mijn geliefde persoontjes die ook mee waren en mij niet wakker hadden gemaakt eindigde ik dus letterlijk als een kreeft. Ik ben nog nooit zo verbrand geweest geloof ik. Althans niet zover ik mij kan herinneren. Alles deed zo’n zeer en was echt vuurrood. Dat was dus eens en nooit meer om in de zon in slaap te vallen. Voortaan blijf ik wel lekker wakker en moet ik me misschien insmeren met zonnebrand.. *oepsss*

Toen zat de eerste maand werken er alweer op en was het tijd voor week 5. De week dat het eerste verslag voor school ingeleverd mocht worden en wat een ellende was dat. Gelukkig hield m’n manager er rekening mee en heb ik de dag voor het inleveren van het verslag vrij gekregen om het verslag goed af te maken. En wonder boven wonder was het verslag ruimschoots op tijd af, met een dikke voldoende als resultaat! Zo zie je maar mensen, ik doe ook nog wel wat anders op stage dan alleen maar in de zon liggen, wijn drinken en leuke dingen doen. Nu is het gelukkig even een paar weken rustig met school, dus daar gaan we dan ook maar weer volop van profiteren. Deze week heb ik dus veelal gewerkt en redelijk wat tijd besteed aan school. Gelukkig hebben we het zwembad om de hoek om zo nu en dan een heerlijke duik te nemen en om sportief bezig te zijn zo nu en dan een half uur te zwemmen om niet al te veel kilootjes aan te komen. Na het inleveren van het verslag zijn we lekker met een aantal een hapje wezen eten om toch weer even wat te ontspannen en hebben we een drankje gedaan. Iets waar je heel hard aan toe bent, na het harde strijden !
Tsja toen kwam week 6 alweer om de hoek kijken en zaten we ook alweer in de maand oktober. Waar blijft de tijd als je wilt dat het wat langer duurt. Deze week heb ik best wel twee hele super leuke dingen gedaan, waarvan eentje toch echt wel een hoogtepunt uit mijn leven is. Het skydive!!!!! Maar eerst even het andere. Samen met een collega en haar vriend ben ik naar Fitzroy Island geweest. Een prachtig eiland op ongeveer 50 minuten afstand met de boot van Cairns. Het begon alleen al met de heerlijke boottocht over de prachtige zee. Daar begon het volop genieten al. Toen we op het eiland aankwamen hebben we eerst ijsje gegeten omdat we het zo warm hadden en toen zijn we aan het strand gaan liggen. Paar duiken in de zee en natuurlijk genieten van de zon met een heerlijk muziekje. Tijd vloog voorbij en was het tijd om te gaan lunchen. We hebben daar in het restaurantje echt heerlijk geluncht en na de lunch hebben we een kajak, snorkel spullen en een stand up paddle plank opgehaald om nog even harder te lachen dan dat we al deden. Was heb ik een hekel aan dat stand up paddle, maar ik bleef er deze keer eindelijk langer dan 10 seconden opstaan, en ja ook langer dan 11 seconden! Het was een heerlijke dag vol ontspanning en volop genietend dat je de mogelijkheid hebt gekregen om hier te zijn.

Daarna mocht ik weer een paar daagjes werken en toen was de vrijdag aangebroken. DE DAG! Ik ben met twee collega’s gaan skydive. Nooit van m’n leven gedacht dat ik dat zou doen, maar het ging nu toch echt gebeuren. En om heel eerlijk te zijn was ik niet bepaald zenuwachtig, maar keek ik er vooral heel erg naar uit. Tot op 1 moment… Dat lezen jullie zo vanzelf. Eenmaal op de vliegbasis aangekomen mochten we zo’n anderhalf uur wachten voor onze instructie. Na de instructie werden we voorgesteld aan onze springpartner, ja lieve mensen ik doe dit niet alleen want dan zou de parachute natuurlijk nooit uitgegaan zijn dat zullen jullie vast begrijpen. Toen stapten we met z’n alle een vliegtuigje in en wie mocht er als laatste in en straks dus als eerste uit?? Precies ME/MOI/IKKE ! Daar gingen we, hoger en hoger en ohja nog hoger. Totdat we op een hoogte van 14.000 ft kwamen. Dat is ongeveer 4,2 kilometer. Welke malloot springt er nou uit een vliegtuig van 4,2 kilometer hoogte in de hoop dat de parachute uitgaat, nouja ik dus. En daar kwam het moment. Het moment dat de deur open ging en de instructeur zei: je mag je benen naar buiten gooien. Ik denk dat dat de ergste 5 seconden uit m’n leven waren. Je kijkt naar beneden en denkt shit dit is hoog.. Maar op het moment dat je benen buiten hangen, wordt je binnen 2 seconden zo naar buiten geduwd en heb je een vrije val van ongeveer 1 minuut. HOE VET was dat!!!! Echt dat was zo’n kick. Ik heb het geluk gehad dat er een paar wolkjes waren en ik precies door een wolk ging. De parachute ging uit aan het einde van de wolk. Wat een ervaring was dat. Toen hadden we nog 5 minuutjes om te genieten van het prachtige uitzicht en mocht ik ook nog de parachute besturen. Het was een geweldige ervaring die ik de rest van m’n leven niet meer zou vergeten. Sommige van jullie hebben al de video gezien. Op Facebook had ik een aantal foto’s gezet en zal er nog een aantal bijzetten straks. Dit een iets wat ik nooit meer zal vergeten en waar ik stiekem ook wel een beetje trots op ben dat ik het gedaan heb en heb mogen doen. Na dit avontuur ben ik echt weer een levenservaring rijker.

Dit was wel weer genoeg avontuur voor week 6, dus is week 7 al snel aangebroken. Eigenlijk verliepen week 7 & 8 beide vrij rustig. We zijn een keertje met z’n alle (ook backpackers) wezen BBQ’en, uiteten geweest, relaxen aan het zwembad en natuurlijk ook gewoon gewerkt, want dat hoort er ook nog steeds bij. Voor de rest heb ik deze weken weinig bijzondere dingen meegemaakt. Althans geen andere dingen dan anders eigenlijk.

Toen was het alweer week 9. Na deze week zitten we alweer op de helft van het werken. Maar goed daar zijn we nog niet, want de maandag moet nog aanbreken. Maandag ben ik met een andere collega vertrokken naar Tablelands. Een natuur gebied met watervallen en aparte bomen haha. Dat zullen jullie vanzelf gaan zien op de foto’s. De maandag begon met een ritje naar een aparte boom, de zogenaamde Cathedral Fig Tree. Een super grote boom met allemaal rare dingen naar beneden. Het is niet te omschrijven, jullie zullen het wel zien. Daarna vervolgde we onze tocht naar de Lake Barrine waar we een wandeling hebben gedaan door het regenwoud en geschommeld hebben op een aparte tak.. jaja ook dat was weer iets aparts. Toen hebben we onze lunch opgehaald en zijn we naar Lake Eacham geweest. Een prachtig gebied waar we lekker uitgebreid konden genieten van onze lunch. Na de lunch hebben we een rondje gelopen en gingen we schildpadden spotten. Geen grote maar gewoon gemiddeld voor maat. En gelukkig hebben we er een aantal gezien. Dat was echt heel gaaf en toen hadden we de mogelijkheid om even te gaan zwemmen met z’n alle. Daarna was het tijd voor onze watervallen tocht die begonnen is bij de Millaa Millaa waterval. Een hele mooie en grote waterval en het water was echt ijs en ijskoud, maar wat een lol hebben we gehad. De onderwatercamera was mee, dus ook in het water zijn foto’s gemaakt en natuurlijk kon de foto dat je je haren goed nat maakt en dan omhoog komt niet missen. (Ik weet het vage beschrijving, maar als jullie de foto zien zeggen jullie ohjaaa!). Toen zijn we naar een ontzettend diepe krater van ongeveer 80 meter diep. Heel bijzonder om te zien. Daarna zijn we doorgegaan naar de Dinner Falls. Dat was een wat kleinere waterval, maar dat maakte het allemaal niet minder mooi. Na onze watervallentocht zijn we naar een kreek gegaan waar vogelbekdieren zwemmen. Het was heel bijzonder om er eentje te zien. Helaas zijn ze zo weer beneden, dus lukte het niet om een foto te maken. Ik moet het dus helaas alleen bij een herinnering houden. Daarna zijn we naar onze lodge gegaan waar we zouden verblijven. Daar hebben we heerlijke afternoon tea gekregen en tropisch fruit. Het was heerlijk. Een uurtje later hadden we een heerlijke bbq waar we ontzettend van genoten hebben en om 10 uur gingen de lichten alweer uit want om 5 uur ging de wekker om vervolgens om half 6 in een kajak te stappen !!

Tringgggg ja hoor daar gingen onze wekkers. Wat was het vroeg, maar we moesten er iets voor over hebben om de zonsopgang te zien. Eenmaal bij de lake aangekomen, sprongen we de kajaks in en mochten we paddelen. Het was echt heel mooi om vanaf het water de zonsopkomst te zien en vooral alle beesten wakker zien te worden. Onderweg hebben we diverse vogels gezien en zelf nog een boomkangoeroe kunnen spotten. Dat was echt heel speciaal om te zien, omdat ze veelal alleen ’s avonds actief zijn. Na onze kajaktocht was het tijd voor het ontbijt. Iets waar ik persoonlijk best naar uit keek, omdat we hier in het hostel gewoon simpele ontbijtjes maken. En wat kregen we daar als ontbijt.. precies geroosterd brood, muesli en melk. Tsjaa.. dat kan ik hier ook eten. Maar goed we moesten het er maar mee doen. We moesten een goede bodem leggen, want onze 9km mountainbike tocht zat eraan te komen. Onderweg naar de mountainbikebaan zijn we eerst nog bij een andere boom gestopt, wat ook weer heel apart was. We hebben nog even gek gedaan en toen gingen we door. Daar aangekomen werden de fietsen op hoogte ingesteld en wie zat er weer op een kinderformaat.. precies ikke. Maar dat mocht de pret niet drukken, we gaan er gewoon voor. Ik was de eerste die vertrokken was en het gingen allemaal eigenlijk beter dan verwacht. Gelukkig niet onderuit gegaan en ik heb de hele tocht af kunnen maken. Moet bekennen dat het niet altijd heel makkelijk ging, maar afgerond is afgerond en dat ook nog is met een voldaan gevoel. Daarna zijn we gezellig met z’n alle wezen lunchen en hebben we gezwommen in Lake Eacham. En wat vies was dat. Toen ik het water uitkwam was ik helemaal bruin en dat was geen bruine huid van de zon helaas, maar toch echt van het water.. beetje jammer, maar we hebben plezier gehad. In de lodge nog even een lekkere warme douche gepakt en rustig aangedaan. Toen was het ook alweer tijd om weg te gaan en zaten we alweer in het busje terug naar Cairns. Wat waren dat 2 fantastische en ontspannen dagen. Toen mocht er weer 5 dagen gewerkt worden, maar na deze dagen konden we er weer volle bak tegen aan.

Dat was het dan. De eerste helft van mijn stage zit er alweer op. Althans van mijn periode in Cairns. De planning staat nog steeds om naar Sydney te vertrekken vanaf 6 januari waar ik eind januari hoop aan te komen. 3 februari staat de terugreis weer op de planning waarna ik 4 februari weer veilig hoop te landen in het kikkerlandje. Nu is het eerst nog even volop genieten van alles wat nog komen gaat hier. Waar ik uiteraard heel heel heel erg naar uitkijk.

Voor nu wens ik jullie nog een hele fijne dag en natuurlijk weer bedankt voor het lezen van deze blog
Heel veel liefs vanuit Australië!